ေရသုိ႔ သက္ဆင္းေသာသူ၏ ေလးပါးေသာေဘး

              

ျမတ္ဗုဒၶက ရဟန္းေတာ္ေတြကုိေခၚျပီးဆုံးမပါတယ္။ ခ်စ္သားတုိ႔ေရ.. ေရသုိ႔ သက္ဆင္းေသာသူ ေလးပါးေသာေဘးကုိ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့-

(၁) လွိဳင္းတံပုိးေဘး၊ [Fear of waves]

(၂)မိေက်ာင္းေဘး၊(Fear of crocodiles]

(၃)၀ဲေဘး၊[Fear of whirlpools]

(၄)ငါးမန္းေဘး [Fear of sharks] တို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထုိနည္းတူစြာပါပဲ၊ သာသနာ႔ေဘာင္မွာ ရဟန္းျပဳေသာအခ်ိဳ႔ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔လဲ ဤေဘးေလးပါးကုိ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

       (၁) ခ်စ္သားတုိ႔- လွိဳင္းတံပုိးေဘးဟူသည္ တခ်ိဳ႔က သဒၶါတရားျဖင့္ရဟန္းျပဳလာၾကတယ္။ သာသနာ့ေဘာင္ေရာက္ေတာ့ ရဟန္းအခ်ိဳ႔က” င့ါအရွင္ သင္သည္ ဤသို႔ေရွ႔သုိ႔တက္ရမယ္၊ ဤသို႔တေစာင္းၾကည့္ရမယ္၊ ဤသို႔ေကြးရမယ္၊ ဤသို႔ဆန္႔ရမယ္၊ ဤသို႔ဒုကုဋ္ သပိတ္သကၤန္းကုိ ေဆာင္ရမည္”ဟုေျပာဆုိၾကပါတယ္။  သာသနာ့ေဘာင္၀င္လာေသာရဟန္းသည္ သူက ငါ့တုိ့ထက္ငယ္တာကုိ ငါ့လာျပီးဆုံးမရမလား၊ ငါလူ႔ဘ၀တုန္းက ငါကသာ ဆုံးမခဲ့ရတာပါ၊ အခုေတာ့ ကုိယ့္ထက္ငယ္တဲ့သူကလဲ ဆုံးမေနတယ္၊ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိျပီ ရဟန္းသိကၡာကုိစြန္႔ျပီးလူထြက္ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ေသာသေဘာကုိပင္ လွိဳင္းတံပုိးေဘးဟု ငါဘုရားေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ [လွိဳင္းတံပုိးေဘးဟူသည္ ျပင္းထန္ေသာ အမ်က္ေဒါသ၏အမည္ျဖစ္ပါတယ္။]

ဒီေနရာမွာ စကားစပ္တာနဲ႔ ရဟန္းအမ်ိဳးအစားငါးမ်ိဳးရွိေၾကာင္းကို အက်ဥ္းမွ် တစ္ခါတည္းေဖာ္ျပခ်င္ပါေသးတယ္။

(i)           သဒၶါပဗၺဇိတ [Enter monkhood because of faith]- ဘုရားတရားသံဃာတည္းဟူေသာ ရတနာသုံးပါးအေပၚမွာ ယုံၾကည္မူျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔၀င္ေရာက္လာေသာရဟန္းကုိ သဒၶါပဗၺဇိတရဟန္းဟုေခၚပါတယ္။

(ii)          ပညာပဗၺဇိတ[Enter monkhood due to wisdom]- ျမတ္ဗုဒၶစာေပေတြကုိ ေလ့လာရရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲစသည့္ျဖင့္ပညာျဖင့္ဆင္ျခင္းစဥ္းစားျပီးသာသနာ့

ေဘာင္သုိ႔၀င္ေရာက္လာေသာရဟန္းကုိ ပညာပဗၺဇိတရဟန္းဟုေခၚပါတယ္။

(iii)         ဘယပဗၺဇိတ[Enter monkhood because of fear]- လူ႔ဘ၀မွာစား၀တ္ေနရအဆင္မေျပမူတုိ႔ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အျပစ္မ်ားစြာကုိက်ဴးလြန္ျပီး ေထာင္ေဘးမွလြတ္ေစခ်င္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္းစသည့္ျဖင့္ အဲဒီေဘးရန္ေတြကုိေက်ာ္ျဖတ္ နုိင္ရန္ဆုိတဲ့စိတ္ကူးနဲ့သာသနာ့ေဘာင္ကုိ၀င္ေရာက္လာေသာရဟန္းကုိ ဘယပဗၺဇိတရဟန္းဟုေခၚပါတယ္။

(iv)         မိရုိဖလာပဗၺဇိတ[Enter monkhood due to tradition]- ငါ့မိသားစုမွာ ဘယ္သူကရဟန္း၀တ္တယ္၊ ငါလဲရဟန္း၀တ္ရင္ေကာင္းမယ္၊ မိရုိဖလားအဆက္ျပတ္သြားလို႔မျဖစ္ဘူးစသည့္ျဖင့္သာသနာ့ေဘာင္ကုိ၀င္ေရာက္လာသူကုိ မိရုိဖလာပဗၺဇိတရဟန္းဟုေခၚပါတယ္။

(v)          ဒုလႅဘပဗၺဇိတ[Enter monkhood because he wishes to attain what is difficult to attain]- ရဟန္းဘ၀ကရခဲတယ္၊ ရဟန္းေလးေတာ့ ျပဳဦးမွ၊ ရခဲေသာရဟန္းဘ၀မွာ ရခဲေသာျမတ္ဗုဒၶစာေပေတြကုိေလ့လာဦးမွဆုိျပီး သာသနာ့ေဘာင္ကုိ၀င္ေရာက္လာသူကုိ ဒုလႅဘပဗၺဇိတရဟန္းဟုေခၚပါတယ္။

           (၂)ရဟန္းတို႔-မိေက်ာင္းေဘးဟူသည္ တခ်ိဳ႔က သဒၶါတရားနဲ႔ရဟန္း၀တ္လာတယ္၊ သာသနာ့ေဘာင္ေရာက္ေတာ့ ရဟန္းမိတ္ေဆြမ်ားက “ဒီအစာကုိ စားရမယ္၊ ဒီအစာကိုမစားရပါ၊ ဒီဟာကုိ သုံးေဆာင္ပါ၊ ဟုိဟာကုိေတာ့မသုံးေဆာင္ပါနွင့္၊ ဒီဟာကုိလ်က္ပါ၊ ဟုိဟာကုိေတာ့ မလ်က္ပါနွင့္၊ ဒီဟာကုိေသာက္ပါ၊ဟုိဟာကိုေတာ့မေသာက္ပါနွင့္၊ အပ္တာကုိပဲစားပါ၊ မအပ္တာေတြကိုမစားပါနွင့္၊ မနက္စာနွင့္ေန႔ခင္းစာကိုပဲစားပါ၊ ညစာကုိေတာ့မစားပါနွင့္စသည့္ျဖင့္ေျပာၾကားပါတယ္။ သာသနာ့ေဘာင္ေရာက္လာေသာသူသည္ ငါတုိ႔လူ႔ဘ၀တုန္းက စားခ်င္တဲ့အခ်ိန္စားတယ္၊ ေသာက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ေသာက္တယ္၊ ငါတုိ႔လုပ္ခ်င္တုိင္းမွမလုပ္ရတာဆုိျပီ ရဟန္းဘ၀ကုိစြန္႔ျပီး လူထြက္ပါတယ္။ ထုိသို႔ေသာသေဘာကုိပင္ မိေက်ာင္းေဘးဟု ငါဘုရားေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ [မိေက်ာင္းေဘးဟူသည္ ၀မ္းေရးကုိ ေၾကာင့္ၾကစုိက္ျခင္း၏အျဖစ္ျဖစ္ပါတယ္]