'ပုထုဇဥ္ေလးမ်ိဳးဆိုသည္မွာ'
ပုထုဇဥ္ေလးမ်ိဳးတဲ့။ ဘုရားရွင္ ေဟာျပခဲ့တဲ့ ပုထုဇဥ္ေလးမ်ိဳး အေၾကာင္းေလး ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။
(၁) အႏၶဗာလ ပုထုဇဥ္၊
(၂) အႏၶပုထုဇဥ္
(၃) ကလ်ာဏ ပုထုဇဥ္၊
(၄) စူဠေသာတာပန္ ပုထုဇဥ္ဆိုၿပီး ေလးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။
အႏၶဗာလ ပုထုဇဥ္ ဆိုတာကေတာ့ အႏၶဆိုတာ ကန္းတာ ဗာလဆိုတာ မိုက္တာပါ။ အဓိပၸါယ္ေပါင္းလိုက္ေတာ့
ကန္းေသာ မိုက္ေသာ ပုထုဇဥ္ ဆိုၿပီးေတာ့ အဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ပါတယ္။ အႏၶဗာလပုထုဇဥ္ ဆိုတာကေတာ့
ပရမတ္တို႕ ပညတ္တို႕ ခႏၶာတို႕ သစၥာတို႕ကို ဘာမွ မသိျမင္တတ္ပါဘူး။ ၀ိပႆနာဆိုတာကို ၾကားေတာင္
မၾကားခ်င္တာပါ။ ၀ိပႆနာနဲ႕ လံုး၀မထိေတြ႕ဘူးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေပါ့။ ကုသုိလ္ အကုသိုလ္ဆိုတာလည္း
အယံုၾကည္ မရွိတဲ့အတြက္ ဘာတစ္ခုမွ ေကာင္းတာမလုပ္ပဲ အကုသုိလ္ ျဖစ္စရာေတြသာ ျပဳလုပ္မိေသာ
မိုက္မဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပါ။ သူ႕ကေတာ့ မိုက္လည္းမိုက္တယ္ ကန္းလည္းကန္းတဲ့တြက္ အႏၶဗာလ
ပုထုဇဥ္လို႕ ေခၚတာေပါ့။
ေနာက္ပုထုဇဥ္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ အႏၶပုထုဇဥ္ပါ။ ဒီပုထုဇဥ္ကေတာ့ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေနတဲ့ အေရအတြက္ပါ။ သူကေတာ့ ပရမတ္ေတြ၊ ဓါတ္ေတြ၊ သစၥာေတြ မသိလုိ႕ အႏၶေတာ့ အမည္ရပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ ကုသုိလ္လုပ္ရင္ ကုသုိလ္ရတယ္ အကုသုိလ္လုပ္ရင္ အကုသုိလ္ရတယ္ ဆိုတာေတာ့ နားလည္ပါတယ္။ နားလည္တဲ့အတြက္လည္း တတ္စြမ္းသ၍ ကုသုိလ္ေလးလုပ္လိုက္ အကုသုိလ္ေလးလည္း မတတ္သာရင္ လုပ္မိလိုက္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တတ္ႏုိင္သ၍ေတာ့ အကုသိုလ္ကို ေရွာင္ပါတယ္.. စာလိုေျပာရရင္ေတာ့ ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိ အျမင္မွန္ အနည္းငယ္ရွိတယ္လို႕ ဆိုရမွာေပါ့။ မိုက္ေတာ့ မိုက္တဲ့အထဲမပါပဲနဲ႕ လံုး၀ ကန္းတဲ့အထဲ ပါတဲ့အတြက္လည္း သူ႕ကို အကန္းပုထုဇဥ္ (သို႕) အႏၶပုထုဇဥ္လို႕ေခၚတာပါ။ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး ၁၀၀မွာ ၉၉ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ရွိတယ္လို႕ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
ပုထုဇဥ္ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ကလ်ာနပုထုဇဥ္ပါ။ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္မ်ိဳးကုိေတာ့ လူယဥ္ေက်းပုထုဇဥ္လို႔ ေခၚလို႔ရသလို သူေတာ္ေကာင္းစာရင္း၀င္လို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးမေတြကို အနည္းနဲ႔အမ်ားေလ့လာၿပီး အဆံုးမအတိုင္းလိုက္နာက်င့္သံုးတဲ့ သူမ်ိဳးပါ။ တရားဓမၼနဲ႔ဆိုင္ရာကို ေမးလိုက္ရင္ ခႏၶာကဘာ၊ အယတနကဘာ၊ သစၥာဆိုတာကဘာ ဆိုတာကို တန္းကနဲ ေျဖႏုိင္တယ္၊ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မဂ္ဖိုလ္ရေစမယ့္ ၀ိပႆနာ က်င့္စဥ္က်ေတာ့ နည္းနည္းေလးမွ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ အေျပာ အသိေတြနဲ႔တင္လမ္းဆံုးၿပီး မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ရေစမည့္ ၀ိပႆနာ က်င့္စဥ္မ်ိဳးက်ေတာ့ ဆက္လက္အားမထုတ္ေသးတဲ့ သူမ်ိဳးပါ။ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိတယ္.. သီလေတြလံုၿခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္းတယ္.. တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ လုပ္ေဆာင္ေနေပမယ့္.. သံသရာကလြတ္မယ့္ ၀ိပႆနာ အက်င့္မ်ိဳးက်ေတာ့ က်င့္ဖို႔ အဆင့္မတက္ပဲ အဲ့ဒီ့အဆင့္မွာတင္ရပ္တန္႔ေနတဲ့ သူမ်ိဳးကိုေတာ့ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
ေနာက္ ပုထုဇဥ္ထဲမွာ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ပုထုဇဥ္ကေတာ့ စူဠေသာတာပန္ ပုထုဇဥ္ဆိုတာပါ။ သူကေတာ့ ၀ိပႆနာတရားကို စိတ္၀င္စားၿပီး တကယ္လည္း လုပ္ေဆာင္က်င့္ၾကံပြားမ်ားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေပါ့။ ပရမတ္တရား ဓါတ္တရားေတြ နာၾကားအားထုတ္လိုက္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း နမ္နဲ႕ ရုပ္ကို ပိုင္းျခားၿပီး ေသခ်ာသိသြားတဲ့ နာမရူပပရိေစၦဒဥာဏ္၊ ခႏၶာ ငါးပါးျဖစ္ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကို သိမ္းဆည္းၿပီးသိတဲ့ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ ႏွစ္ပါးကို ရရွိသြားတဲ့ သူကိုေတာ့ စူဠေသာတာပန္ပုထုဇဥ္ လို႕ေခၚပါတယ္။ စူဠေသာတာပန္ ပုထုဇဥ္အဆင့္ကို ေရာက္သြားရင္ အပါယ္ေလးဘံုကို လံုး၀ မက်ေတာ့ပါဘူး။ ဒီဘ၀မွာ တစ္ေန႕မဟုတ္တစ္ေန႕ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို ဧကန္မုခ် ရေတာ့မွာပါ။ မဂ္တားဖိုလ္တား အႏၲရယ္ငါးပါး တစ္ပါးပါးရွိေနလို႕ ဒီဘ၀ မဂ္ဖိုလ္ မရႏုိင္ဘူး ဆိုရင္လည္း ေနာက္ဘ၀မွာ ဧကန္မုခ် မဂ္ဖိုလ္ကို ရေတာ့မွာပါ။ စူဠေသာတာပန္ ပုထုဇဥ္ဘ၀ကို ေရာက္မွလည္း ဥာဏ္အျမင္ကန္းတဲ့ ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ပါတယ္။ အားက်ဖို႕ ေကာင္းပါဘိ။
ဘုရားရွင္ေဟာျပဆံုးမတဲ့ ပုထုဇဥ္ေလးမ်ိဳးကို ဘာလို႕ ခ်ျပရသလဲဆိုေတာ့ လူအမ်ားစုဟာ အႏၶပုထုဇဥ္(အကန္းပုထုဇဥ္)ေတြ မ်ားလို႕ပါ။ အကန္းပုထုဇဥ္ ျဖစ္ေနသ၍ အပါယ္ေလးပါးက မလြတ္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနေန ဥာဏ္မ်က္စိ ကန္းေနတဲ့အတြက္ ေသခါနီးအခ်ိန္မွာ စိတ္မထားတတ္ရင္ စြဲမိစြဲရာစြဲၿပီး ေရာက္ခ်င္တဲ့ေနရာ ေရာက္သြားမွာမလို႕ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ေက်းဇူးရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက အေသမဦးခင္ ဥာဏ္ဦးေအာင္ လုပ္ဆိုၿပီးေတာ့ အျမဲမွားၾကားသြားခဲ့တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလည္း ဒါန၊ သီလ ဆိုတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြမွာတင္ ရပ္မေနပဲ ေရွ႕တိုးၿပီး ၀ိပႆနာ တရားကို နာၾကားအားထုတ္သင့္ပါတယ္။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာဆိုတဲ့ အလုပ္ေတြကို အျမင္ဆံုး ကုသုိလ္ ျဖစ္တဲ့ ၀ိပႆနာကုသုိလ္နဲ႕ တြဲလုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဒါမွလည္း ဒါနကို သံသရာမလည္ေအာင္ ျပဳတတ္မယ္၊ သီလကို သံသရာမလည္ေအာင္ ေဆာက္တည္တတ္မွာပါ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္မပါတဲ့ ဒါန၊ သီလေတြဟာ သံသရာမွာ အထပ္ထပ္ လည္ေစႏုိင္တဲ့အတြက္ သံသရာမွာ အထပ္ထပ္ ေသခ်င္တဲ့ ဆုေတာင္းမ်ိဳးေတြ ေတာင္းမိေနေတာ့မွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဘုရားရွင္က ၀ိပႆနာတရားကို နာၾကားအားထုတ္ဖို႕ အထူးမွာၾကားခဲ့တာပါ။
ဘုရားစကားနားေထာင္ၿပီး ၀ိပႆနာတရား နာၾကားအားထုတ္ကာ စုဠေသာတာပန္ တည္သြားတဲ့ မထက္ထက္ေအာင္ အေၾကာင္းေလးလည္း အားက်ဖြယ္ရာ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ အင္မတန္ အားက်ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။ လူ႕ဘ၀ရဲ႕ တန္ဖိုးကို အဓိပၸါယ္ရွိရွိ အသံုးခ်သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြလည္း နိဗၺာန္ေရာက္ဖို႕ဆိုတာကို ခဏေလာက္ ထားလိုက္ပါဦး… အရင္ဆံုး ၀ိပႆနာတရား နာၾကားအားထုတ္ၿပီး အပါယ္တံခါးပိတ္ဖို႕ စူဠေသာတာပန္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳစားဖို႕လိုပါတယ္။ စူဠေသာတာပန္ ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ကို နိဗၺာန္တံခါး အလိုလိုပြင့္သြားပါၿပီ။ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္း စူဠေသာတာပန္ မထက္ထက္ေအာင္ကို အားက်အတုယူကာ ၀ိပႆနာတရား က်င့္ၾကံပြားမ်ား ႏုိင္ၾကပါေစ.. မဂ္ဖိုလ္ နွိဗၺာန္သို႕ တက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ…။။။
by ဓမၼေမတၱာ
No comments:
Post a Comment