သစ္ပင္ရိပ္ေတြနဲ႔ စည္းရိုးခတ္
လယ္ကြင္းျပင္စိမ္းစိမ္းေတြ ရစ္ပတ္လို႔
စပါးပင္ေတြနဲ႔ အနားသတ္ထားတဲ့ၿမိဳ႕ ။
စိတ္လိုရင္ ပါးခ်ိဳင့္ခြက္ေပၚေအာင္ၿပံဳး
စိတ္မလိုရင္ ရင္ဘတ္ကို တ၀ုန္း၀ုန္းေဆာ္
ကားသံ ရထားသံေတြ ေအာ္ေနတတ္တဲ့ၿမိဳ႕ ။
ရွမ္းရိုးမေတာင္တန္းေတြကို ေနာက္ခံ
ပန္းခ်ီကာတစ္ခ်ပ္ကို လွန္လိုက္သလို
ပင္ကိုယ္စရိုက္ကိုက တည္ၿငိမ္လွတဲ့ၿမိဳ႕ ။
အစိမ္းေရာင္ ေကာ္ေဇာအထက္မွာ
လြမ္းေမာဖြယ္ အိပ္မက္ေထာင္ေသာင္းနဲ႔
ေပါင္းစည္းကာ ဆုပ္ဖမ္း
ညိဳ႕ယူငင္စြမ္းႏိုင္တဲ့ၿမိဳ႕ ။
ေစ်းသည္ ေစ်း၀ယ္က အစ
အရာထမ္းနဲ႔ အမႈထမ္းေတြစံု
ကုန္သည္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ေနလူ
ေတာင္သူနဲ႔ ယာလုပ္
ဓါးမခုတ္ပါမက်န္
ပ်ားပန္းခတ္တမွ် လႈပ္ေနတတ္တဲ့ ၿမိဳ႕ ။
သည္ၿမိဳ႕နဲ႔ သည္အေန
သည္အေျခနဲ႔ သည္ရပ္၀န္း
ငါကြန္းခိုခဲ့ေပါ့။
သူငယ္ခ်င္း
အညာခြင္တစ္ေခါက္
သာစည္ကိုေရာက္ခဲ့ရင္
ၿမိဳ႕အ၀င္တမ္းခ်င္းတစ္ပုဒ္
မင္းထုတ္ဆိုျဖစ္ခဲ့မွာ
အေသအခ်ာပါပဲ ။ ။
ေနေနႏိုင္သူ
No comments:
Post a Comment